Węże są to gady z rzędu łuskonośnych. Niektórzy boją się węży uważając je za niebeizpieczne. Otóż wąż nigdy nie atakuje pierwszy. Zawsze kiedy go denerwujemy. Obecnie w polsce istnieje spora grupa hodowców węży, poczynając od najprostszych gatunków aż po różne jadowite osobniki trudne w hodowli. W terrarystyce w naszym kraju węże zdecydowanie zajmują czołowe miejsca razem z pająkami. Najpopularniejsze są węzę zborzowe oraz pytony i boa. Nie są one niebezpieczne i jeśli tylko są odpowiednio hodowane i nie powoduje się u nich odczucia zagrożenia to nic nikomu nie zrobią. Są one jednymi z najłatwiej oswajalnych zwierząt.
Węże stanowią liczną grupę beznogich gadów. Niestety z racji swej jadowitej natury nie cieszą się szczególną sympatią wśród ludzi. Jeśli ktokolwiek spotka węża na swojej drodze, omija go szerokim łukiem. W zależności od gatunku, ukąszenie węża może zakończyć się nieprzyjemną raną, która będzie się bardzo długo i boleśnie goić, może dojść do olbrzymiej opuchlizny okolicy miejsca ukąszenia, częściowego paraliżu lub bardziej rozległego, który może nawet upośledzić funkcje oddechowe, co prowadzi w szybkim tempie do śmierci. Po ukąszeniu jedynym ratunkiem jest usunięcie jak największej ilości jadu z rany i jak najszybsze przetransportowanie ukąszonej osoby do szpitala w celu podania surowicy. Bez surowicy niestety szanse na przeżycie są praktycznie zerowe a śmierć długa i bolesna. Szczęki węża posiadają bardzo ciekawą zdolność. Są one w stanie rozewrzeć się na niesamowicie dużą szerokość. Jest to możliwe ponieważ żuchwa nie jest na stałe przymocowana do czaszki, tylko na ruchomym zawiasie, który umożliwia jej oddzielenie od czaszki. Dzięki temu największe węże boa są w stanie połknąć w całości nawet krowę. W Polsce występują tylko cztery gatunki węży. Wśród nich jest zaskroniec, czyli tak naprawdę beznoga jaszczurka, całkowicie niejadowita i nieszkodliwa dla człowieka.
Wszystkie węże nie posiadają nóg, ani żadnych innych kończyn. Poruszają się one po ziemi wijąc się po jej powierzchni. Wszystkie te gady posiadają kręgosłup. Najlepiej poruszanie wychodzi im na powierzchni nierównej, dzięki licznym nierównościom terenu mogą się one odpychać. Bardzo źle idzie im poruszanie się po płaskim terenie. Wtedy bardzo trudno jest im utrzymać się. Niestety w ciele węża nie mieszczą się wszystkie narządy. Cały ich okład pokarmowy musi być dostosowały do ich wyglądu. Węże najczęściej swoje ofiary połykają w całości, proces trawienny odbywa się dopiero później. Gdy węże żyją w nieco chłodniejszych rejonach świta, to mogą zapaść w sen zimowy. Gdy spadnie śnieg ich poruszanie się jest znacznie ograniczone, a zdobywanie pożywienia o wiele trudniejsze. Niektóre węże samice, węży są żyworodne. Większość węży wykluwa się jednak z jaj. Węże mogą być również jadowite, wtedy są bardzo niebezpieczne, można jadowite węże poznać po uzębieniu. Ich kły są wydłużone. Węże swoją ofiarę tropią za pomocą niezwykle długiego języka, który im to ułatwia. Niektóre węże połykają jeszcze żywe ofiary, inne zaś najpierw je duszą swoim długim językiem.
Eskulap
Eskulap to wąż bardzo symboliczny. Nie jest niebezpieczny dla człowieka, wręcz przeciwnie, chętnie pomaga w chorobie. Towarzyszy zawsze lekarzom i aptekarzom. Jest to symbol posługi chorym, który widnieje w każdym miejscu związanym z leczeniem ludzi i od wieków kojarzony jest z zawodem lekarza. Symbolika węża jest o tyle czytelna, że jest to symbol odradzania się. Wąż raz na kilka lat zrzuca skórę, w którą już się nie mieści. Jest to zatem symbol odradzania się, powstawania na nowo do życia. Stąd powiązania z zawodem lekarza, który pomaga swoim pacjentom w odradzaniu się ze stanu choroby.