Istnieje na świecie wiele gatunków ptaków. Wśród nich jednymi z popularniejszych są właśnie wróblowe. Można je spotkać praktycznie na każdym kroku. Często nawet nie zdajemy sobie sprawy z tego, że dany ptak, jego gatunek należy właśnie do wróblowych. Wśród tamtejszych rodzin i gatunków należy wymienić przede wszystkim takie, jak: Astrydy, koraliki, krętaczki, krukowate, płochacze, remizy, raniuszki, bargliki, bąkojady, bławatniki, Lasówki, kurtaczki, liszkojady, sikorowate, siwoszki, skowronki, sokacze, strzyżyki, chwastówki, cukrzyki, czołoczuby, cudowronki, miodojady, szpakowate, szlarniki, mrówkowody, tanagry, muchołówki, mysikrólikowate, turkuśniki, tyrankowate, drozdowate, nektarniki, ostrodzioby, wachlarzówki, dziwogony, wangi, wilgi, wróble, gorzki, gletówki, palmowce, pełzaczowate, ostroloty, jagodniki, jedwaniczki, jemiołuszkowate, jaskółkowate, pokrzewkowate, pluszcze, łuszczaki, zieleniki, ziemnodrozdy, kardynały, kacykowate i wiele innych. Są one w większości zupełnie odmienne od siebie, a jednak należą do jednej grupy.
Ptaki wróblowate, biorą swoją nazwę, od angielskiego słowa, które w polskim oznacza ptaki gałęziowe. Gałęziowe, gdyż żyją one najczęściej na gałęziach, drzew tam wiją swoje gniazda i spędzają większość swego życia. Do ptaków wróblowatych można zaliczyć wiele odmian, tych ptaków, między innymi kowaliki, pluszcze, jaskółki. Istnieją również ptaki śpiewające. Ich okrzyki, śpiewy pomagają porozumiewać się ptakom miedzy sobą. Czasami śpiew ptaka, pomaga mu w zdobyciu samicy, równie ich wygląd, który przybierają, jest skierowany, tylko po to aby zdobyć samicę. Ptaki uczą się śpiewać, nasłuchując swoich rodziców, czy inne ptaki. Większość tych ptaków, żyje na drzewach, tam wije swoje gniazda. Ptaki budują gniazda, dla swoich potomków, aby najpierw uchronić jaja, a następnie młode małe. Pisklęta nie są w stanie przeżyć bez opieki rodzica. To on w początkowym okresie życia, piskląt dostarcza im potrzebne pożywienie. Ptaki wykluwają się z jaj. Przedstawicielem ptaków wróblowatych jest na przykład strzyżyk. Występuje on najczęściej, wokół ludzkich mieszkań. Ptaki budują mocne, gniazda, które pomagają przeżyć swoim potomnym. Również sroka, jest przedstawicielem ptaków. Ptaki żywią się w większości robakami i nasionami. Niektóre gatunki ptaków, zjadają młode, a nawet jaja innych ptaków, jak na przykład sroka. Ptaki najczęściej żyją w lesie, tam mają najlepsze warunki do przeżycia. Niektóre z ptaków wolą żywić się padliną niż robakami.
Wróbel zwyczajny
Inne jego nazwy to wróbel domowy, po prostu wróbel lub jagodnik. Po łacinie jest to Passer domesticus. Jest to mały ptak osiadły, który zamieszkuje teren całej Europy i Azji. Dawniej był to ptak półpustyń i stepów. Najprawdopodobniej pochodzi z Półwyspu Arabskiego i Azji Mniejszej. Występuje tam, gdzie mieszka człowiek. W Polsce jest on bardzo liczny. Osiąga długość ciała około piętnaście centymetrów i masę około trzydziestu gramów. Ciało ma krępe, o dużej głowie i mocnym dziobie, policzki szare z brązową pręgą oddzielającą je od wierzchu głowy.
Passer
Tym terminem z łacińskiego określa się po prostu rodzaj ptaków z rodziny wróbli. Są tam gatunki o niewielkich rozmiarach, najczęściej do około dwudziestu centymetrów. Najczęściej są one ptakami dosyć towarzyskimi, w tym synantropijnymi, jak wróbel zwyczajny. Prowadzą one osiadłe bądź koczujące życie, rzadko wędrowne. Składają one do ośmiu jaj. Najbardziej znane gatunki z tego rodzaju pochodzą z Afryki. Wśród nich należy wymienić takie chociażby, jak: wróbel mongolski, śródziemnomorski, zwyczajny, oliwkowy, pustynny, szary, papugodzioby, blady, suahilijski, złoty, cytrynowy, palestyński i wiele innych.
Drozd wędrowny
Z łacińskiego jest to Turdus migratorius. Należy on do rodziny drozdowatych. Został rozpowszechniony praktycznie na terenie całej Ameryki Północnej. Na terenie Polski znajduje się wyjątkowo. Osiąga on około dwadzieścia pięć centymetrów długości. Samiec ma ciemnoszary wierzch ciała, a głowę i ogon najciemniejsze, a także białe plamki wokół oka i na podbródku. Samice mają niektóre części ciała zabarwione na czerwono, ale mniej jaskrawie niż samiec. Najczęściej drozd ten zamieszkuje tereny zadrzewione, rolnicze i ogrody.
Muchołówka mała
Z łacińskiego jest to Ficedula parva. Jest to gatunek ptaka należący do rodziny muchołówek. Wśród muchołówek charakteryzuje się tym, że nie ma białego lusterka na skrzydle ani ciemnych plamek na czole czy piersi. Samiec z ubarwienia podobny jest do rudzika, ale czerwień piersi nie dosięga oka, a brzegi ogona są u niego białe. W Polsce jest powszechny. Najczęściej występuje w liściastych lasach, starych, o bogatym podszycie. Żywi się owadami, głównie muchami. Składa pięć do siedem jaj. Ma długość około dwanaście centymetrów.
Jarzębatka
Inne nazwy to pokrzewka jarzębata lub gajówka jarzębata, a z łacińskiego Sylwia nisoria. Należy do rodziny pokrzewkowatych i jest to mały ptak wędrowny. Występuje on najczęściej w Europie na wschód od Renu po Ural. Jest to największy gatunek wśród wszystkich pokrzewek. Ubarwienie ma podobne do jastrzębia, wierzch ciała ma popielaty, spód brudnobiały z szarobrązowym prążkowaniem, lotki i sterówki są ciemnobrązowe, z białym obrzeżeniem. Osiąga około szesnaście centymetrów długości i około trzydzieści gramów masy ciała.
Turkuśnik indyjski
Z łacińskiego jest to Irena Puebla. Należy do rodziny turkuśników. Jest łatwo wykrywalny mimo tego, że lubi przebywać w gęstym listowiu. Wydaje on ostry, dwusylabowy gwiżdżący głos. Samiec ma jaskrawą, metalicznie niebieską barwę. Samica jest bardziej matowa i w kolorze raczej zielonobrązowa. Przy dobrym oświetleniu widać jej czerwone tęczówki. Osiągają około dwadzieścia siedem centymetrów długości. Występują głównie w południowo-zachodnich Indiach, we wschodnich Himalajach aż po Jawę. Ptak ten prowadzi tryb osiadły i lubi wiecznie zielone lasy.