Ssaki są grupą zwierząt, które zaliczamy do kręgowców. Ich charakterystyczną cechą będzie przede wszystkim występowanie gruczołów mlecznych w przypadku przedstawicielek płci żeńskiej oraz obecnością owłosienia w postaci futra, czy też włosów. Oprócz tego ssaki są także zwierzętami stałocieplnymi, czyli lubującymi ciepło. Większość z nich utrzymywać będzie temperaturę ciała na poziomie trzydziestu kilku stopni. Takowa cecha ciała będzie umożliwiała aktywny tryb życia w zróżnicowanych środowiskach, rozpoczynając od tych najbardziej mroźnych, aż po gorące tereny równikowe. Futro oraz tłuszcz pomagać będą w ochronie przed zimnem, a natomiast naturalna potliwość i szybszy oddech pozwalają na usunięcie z organizmu nadmiernego ciepła. Obecnie ssaki zamieszkiwać będą środowiska wodne, lądowe, niektóre z nich opanowały także przestrzeń powietrzną, większość z nich żyje jednak na lądzie. Zdecydowanie do jednego z największych rzędów, jeśli chodzi o liczbę gatunków pomiędzy ssakami zaliczyć będziemy mogli gryzonie, które obecnie obejmują ponad kilka tysięcy różnego rodzaju gatunków. Kolejne z nich są nietoperze. Do ssaków zaliczany jest także człowiek, gdzie posiadać będzie on większość charakterystycznych dla ssaków cech, gdzie część z nich w okresie wzmożonej ewolucji ludzkości została zniwelowaną, gdyż stałą się niepotrzebna, między innymi obfite owłosienie całego ciała. Teriologia będzie nauką, która zajmuje się ssakami, jest to jeden z działów zoologii. Nie będzie ona jednak już bezpośrednio dotyczyła samego człowieka, gdyż za to odpowiedzialna jest antropologia.
Niezwykle inspirującymi zwierzętami, które tak bardzo są podobne do ludzi to właśnie ssaki. Czasami bardzo lubimy te zwierzęta, bo zwykle wydaje się nam, że są to zwierzęta futerkowe, czyli bardzo miłe w dotyku, a także wspaniałe z wyglądu, jednak czasami nawet nie zdajemy sobie sprawy, ze nietoperz należy także do ssaków, choć tak bardzo się go boimy i budzi w nas wiele lęku, a często także wielkiej trwogi. Dlatego właśnie o tych stworzeniach trzeba by było koniecznie pamiętać, a nawet jeśli to możliwi to poznać troszkę ich życie.
Ssaki mięsożerne i roślinożerne są właśnie w naszych wyobrażeniach. To przez nie przede wszystkim wyobrażamy sobie życie zwierząt. Dlatego też dzięki nim świat jest tak bardzo piękny, ale i niebezpieczny, bo przecież niektóre zwierzęta w razie wypadku, czy głodu potrafiłyby także zjeść człowieka. Dlatego też koniecznie trzeba na takie zwierzęta uważać, a przede wszystkim w kontakcie z nimi mieć się na baczności, a trze zachować ostrożność, która tak bardzo jest wtedy ważna.
W Europie Środkowej obecnie żyje w stanie dzikim około dziewięćdziesiąt gatunków ssaków, które reprezentują sześć rzędów zwierząt. Ssaki to przedstawiciele najwyższej ewolucyjnie grupy kręgowców. Nazwy ich części ciała odpowiadają przeważnie określeniom części ciała człowieka. Cechami ssaków są między innymi: żywienie młodych mlekiem, stała temperatura ciała, która obniża się tylko podczas snu albo zimowego spoczynku, okrywa włosowa, zróżnicowane uzębienie. Ssakami są zarówno największe zwierzęta, takie jak żubr, łoś, jeleń, jak i małe: nietoperze, gryzonie. Niektóre gatunki ssaków zaadaptowały się do życia w sąsiedztwie człowieka. Takimi gatunkami są na przykład mysz domowa, szczury, lis, kuna domowa, wiewiórki. Mimo, że saki są dość pospolite to w zasadzie rzadko spotykane przez człowieka. U ssaków, głownie u ssaków łownych występuje strach przed człowiekiem. Dlatego prowadzą one skryty tryb życia oraz uciekają przed ludźmi. Drobne ssaki natomiast przeważnie prowadzą nocny tryb życia.
To zwierzęta należące do kręgowców stałocieplnych. Charakteryzują się występowaniem gruczołów mlekowych u samic, obecnością owłosienia. Ssaki zamieszkują wodne środowiska, jak i lądowe oraz powietrzne. Do wodnych należą walenie i syreny, powietrzne zaś to nietoperze, a pozostałe są lądowe. Jest na świecie około pięć tysięcy pięćset gatunków ssaków. Największą liczbą gatunku jest gryzoń. Obejmują one ponad dwa tysiące dwieście gatunków. Nietoperze zaś to tysiąc sto gatunków. Najmniejszymi liczbowo gatunkami są słoniowate i mrówniki. W porównaniu z innymi liczba ssaków jest mała. Największym żywym ssakiem jest płetwal błękitny, który osiąga około trzydzieści metrów długości i dochodzi do stu osiemdziesięciu ton wagi. Dział zoologii zajmujący się ssakami to teriologia. Wszystkie ssaki opiekują się swoim potomstwem i wytwarzają mleko, którym karmią swoje małe. Niektóre z ssaków, jak samce dziobaka, mają jadowe ostrogi na tylnych nogach. Ciało ssaka jest owłosione, ale zróżnicowanych grubościach lub przekształcone w kolce – stekowce, jeżowate. Człowiek też należy do gatunku ssaków. Pierwsze ssaki pojawiły się na ziemi około dwieście milionów lat temu.
Ssaki są zwierzętami, które zaliczać będziemy do kręgowców i których główną cechą charakterystyczną jest występowanie gruczołów mlekowych u samic, oprócz tego istnieją inne cechy zarysowujące dymorfizm płciowy. DO charakterystycznych cech zaliczymy także występowanie owłosienia, najczęściej w postaci futra oraz stała temperatura ciała, cecha ta inaczej określana jest ciepłokrwistością. Większość ssaków utrzymywał będzie ciepłotę swojego ciała w okolicach trzydziestu sześciu do dziewięciu stopni. Stałocieplność będzie dawała między innymi możliwość prowadzenia w miarę aktywnego trybu życia w różnej gamie środowisk, zaczynając od obszarów mroźnych, aż po gorące tropiki. Futro oraz tłuszcz będą pomagały uchronić przed zimnem, a wydzielanie potu i szybki oddech dają natomiast możliwość pozbycia się nadmiernej ciepłoty ciała. Ssaki obecnie zamieszkują zarówno środowisko wodne jak i lądowe oraz udało im się opanować przestrzeń powietrzną, skrajna ich większość żyje na lądzie, w innym środowisku są to przypadki skrajne. Obecnie wyróżnić możemy grubo ponad pięć tysięcy różnych gatunków ssaków. Z całą pewnością do największych rzędów, jeśli chodzi o liczbę ssaków zaliczyć będziemy mogli gryzonie, obejmują one bowiem ponad dwa tysiące gatunków. Nietoperze także mimo wszystko są bardzo liczne, wyróżniamy bowiem około tysiąca ich gatunków. Do najmniejszych liczebnie grup zaliczyć będziemy mogli słonie i mrówniki zaledwie z kilkoma, czy nawet pojedynczymi przedstawicielami.