Są to owady z jedną parą skrzydeł. Druga u nich uległa uwstecznieniu. Skrzydła ogólnie są cienkie, błoniaste i przezroczyste. Niektóre ich gatunki w ogóle nie mają skrzydeł. Głowa jest duża i osadzona na tułowiu. Czułki są krótki dwuczłonowe ze szczecinką lub długie i z większej ilości członów. Narządy gębowe mogą być kłujące, liżące, gryzące bądź ssące. Muchówki przechodzą przeobrażenie zupełne w swoim rozwoju. Larwy ich mogą być dwóch rodzajów: jedne z wykształconą głową, z czułkami i narządami gębowymi gryzącymi; mięsożerne lub roślinożerne, a drugie mają głowę uwstecznioną, bez czułków i narządów gryzących, odżywiają się pokarmem płynnym. Larwy niektórych gatunków są pasożytami. Wśród nich wymienić można kilkaset, a nawet kilka tysięcy gatunków. Przede wszystkim należy tutaj wymienić następujące z nich, jak: ćmiankowate, komarowate, ochotkowate, wodzieniowate, bąkowate, bzygowate, gzowate, łowikowate, muchowate, plujkowate, wujkowate, zadrowate czy wywilżankowate i wiele innych.
Mają jedną parę skrzydeł, a druga para jest uwsteczniona i występuje w postaci przezmianek. Skrzydła zaś są cienkie, błoniaste i przezroczyste. Głowa jest duża zaopatrzona w parę dużych oczu złożonych. Narządy gębowe w zależności od zjadanego pokarmu, czyli kłujące, liżące, gryzące lub ssące. Dolna warga jest w kształcie rynienki, gdzie mieszczą się szczeciniaste żuwaczki. Posiada też libellę, a u samców żuwaczki nie rozwijają się. Odwłok składa się z dziewięciu lub dziesięciu segmentów. Nagi na zakończeniach mają stopy zakończone pazurkami lub przystawkami. Przechodzą przeobrażenie zupełne. Samice składają jaja lub larwy. Larwy są dwu rodzajów. Jedne mają dobrze wykształcona głowę z czułkami i narządami gębowymi. Larwy są roślinożerne lub mięsożerne. Drugi rodzaj larw ma głowę uwstecznioną i odżywiają się wyłącznie pokarmem płynnym. I są niektóre pasożytami. Do muchówek należy też mucha domowa i występuje na całym świecie. Samica jest większa od samca. Roznosi zarazki siadając na wszystkim i jest wszystko żerna.
Komarowate
Występują one na całym świecie. Po łacinie określa się je jako Culicidae. Znanych jest około czterdzieści ich rodzajów i ponad trzy i pół tysiąca gatunków. Mogą one roznosić wiele ciężkich, nawet śmiertelnych chorób. Wśród występujących na świecie gatunków komarowatych należy wymienić między innymi: Culex, Chagasia, Malaya, Lutzia, Hodgesia, Mansonia, Topomyia, Psorophora, Udaya i wiele innych. Wśród chorób przenoszą one przede wszystkim malarie wszystkich rodzajów, żółtą febrę, dengę, filariozę, gorączkę doliny Rift, wirusowe zapalenie mózgu i wiele innych. Na terenie naszego kraju spotkać można na przykład: komara brzęczącego, Theobalda annulata, Anopheles maculipennis, A. atroparvus, A. messeae, A. claviger oraz A. plumbeus.
Bąkowate
Inaczej określa się je jako ślepaki bądź po prostu bąki. Po łacinie nazwa ich to Tabanidae. Znanych jest dzisiaj ponad trzy tysiące gatunków. W Polsce spotkać można ich około pięćdziesiąt. Czasami potocznie jako bąka określa się trzmiela. Przedstawiciele rodziny bąkowatych są duże, mają około trzy centymetry długości, krępą budowę ciała, wypukłą głowę, oczy duże, lśniące, kolorowe, skrzydła szerokie i duże. Ukłucia ich są bardzo bolesne i mogą powodować podrażnienia skóry. Najpopularniejszymi gatunkami są: bąk brązowy, bydlęcy, zdobny, jusznica deszczowa oraz ślepak.
Gzowate
Należą one do muchówek. Po łacinie określa się je jako Oestridae. Ich larwy pasożytują przede wszystkim w drogach oddechowych bądź zatokach licznych ssaków. Sklasyfikowanych jest obecnie ponad półtora tysiąca gatunków. Gzowate przede wszystkim występują na bydle, dla którego mogą być bardzo pożyteczne, ale i powodują przenoszenie licznych chorób, a nawet śmierć zwierzęcia. Są one niezwykle często spotykane na pastwiskach, na łąkach, w wilgotnych miejscach, z chlewach, stajniach itp. Czasami jeśli występują masowo, mogą być wprost utrapieniem dla hodowców.
Wujkowate
Żyją one przede wszystkim w klimacie umiarkowanym. Sklasyfikowanych jest obecnie ponad trzy tysiące gatunków. W Polsce występują one niezwykle licznie. Są one niezwykle drapieżne, małe rozmiarowo, ich larwy żyją w ziemi bądź w wodzie. Dorosłe można spotkać na przykład na pniach drzew bądź na leśnych kwiatach. Odbywają one skomplikowane rytualne loty godowe, kiedy to samce wręczają samicom swoiste prezenty w formie małych owadów, ziarnek pyłków bądź szczątków roślinnych. Wyglądem przypominają dobrze nam znane komary.
Plujkowate
Wielokrotnie popularnie określa się je jako much plujki. Po łacinie są to Calliphoridae. Występują one praktycznie na całym świecie. zaliczyć do nich można ponad tysiąc sto gatunków. W Polsce zanotowano już około siedemdziesiąt gatunków. Ich cykl rozwojowy przedstawia się następująco: owad dorosły, jajo, larwy I, II oraz III stadium, a także bobówka, czyli poczwarka rzekoma, a następnie owad dorosły ponownie. Jaja składane są na nadgniłym mięsie bądź innych artykułach spożywczych lub w ciele żywych zwierząt, głównie owiec. Wielokrotnie muchy plujki powodują śmiertelne dolegliwości dla zwierząt, które określa się myiasis owczą. Stosowane są też jako swoiste przynęty wędkarskie.
Muchowate
Żyją one na całym świecie. Po łacinie określane są jako Muscidae. Gatunkiem synantropijnym jest mucha domowa (Musca domestica). Ogólnie na całym świecie opisano już prawie cztery tysiące gatunków, które klasyfikowane są w stu rodzajach owadów, muchówek. Większość gatunków nie jest synantropijna. Mogą być drapieżnikami, żywić się krwią, rozkładającym się mięsem, potem zwierząt, produktami roślinnymi (niektórymi). Są często przyciągane przez cukier, brud, pot, łzy, krew. Larwy żyją i rozwijają się w rozkładających się roślinach, padlinie, słodkiej wodzie, suchej i mokrej ziemi, gniazdach owadów i ptaków itp. Wyróżnia się gatunki drapieżne, kałożerne bądź jedzące zgniliznę.