Lot ptaków

Lot jest jedną z bardziej charakterystycznych ptasich cech, którą posiadła większość przedstawicieli ptasiej rodziny. Odróżniała będzie ona ptaki od większości kręgowców i organizmów żyjących na naszej planecie. Lot dla ptaka będzie stanowił pierwszorzędny środek lokomocji i używany będzie także w wielu innych przypadkach, między innymi podczas zdobywania pokarmu, ucieczki przed drapieżnikami oraz docierania do miejsc lęgowych, które często znajdują się w trudnodostępnych miejscach, aby utrudnić życie drapieżnikom. Ptaki cechowały będą liczne przystosowania, które umożliwiają im lot i jednocześnie sprawiają, że będzie on przychodził im on z o wiele większą łatwością. Do najważniejszych elementów, które dają możliwość latania zaliczymy skrzydła oraz pióra, tworzące na ich miejscu powierzchnię nośną. Bardzo ważne są także mięśnie ramion, których moc pozwala ptakowi wzbić się w powietrze. Lot ptaków podobnie jak one same ewoluował przez cały okres ich istnienia i osiągnął poniekąd doskonałość – oprócz tego pojawiać zaczęły się różnego rodzaju specjalizacje, które związane są ściśle ze środowiskiem występowania danego ptaka.

Pióro

Ptasie pióra to nabłonkowe twory, które pokrywały będą całą powierzchnię ciał, spotykane były jednak także wśród dinozaurów, szczególnie tych, które uważane są za przodków współczesnych nam ptaków. Pióra podobnie jak gadzie łuski będą zachodziły na siebie w sposób dachówkowaty. Wyrastają bezpośrednio z brodawek skórnych, w których najpierw formowały będą się pióra embrionalne, czyli inaczej puchowe, z wiekiem natomiast powstaje ich finalna forma, a dokładniej mówiąc pióra ostateczne, które pełnią wiele przydatnych funkcji w życiu każdego z ptaków, przede wszystkim będą ułatwiały lot i wzbijanie się w powietrze.

Siły

W czasie lotu na ptaka, a dokładniej jego skrzydła działały będą różnego rodzaju siły, przede wszystkim te wytwarzane przez opór powietrza. Wśród nich wyróżnimy dwie elementarne siły, jedna z nich odpowiada za utrzymywanie skrzydła w górze, druga natomiast będzie hamowała ruch postępowy każdego ze skrzydeł. Siła dźwigająca skrzydło ku górze powstawała będzie wówczas kiedy ptak posuwania się do przodu w stosunku do powietrza, w tym momencie hamowany jest ruch postępowy. Aby ptak mógł przemieszczać się na przód będzie musiał albo machać skrzydłami, albo także uzyskać szybkość poprzez wykorzystanie siły ciążenia w czasie lotu szybującego, który jest specjalizacją wielu gatunków ptaków.

Lot szybujący

Tak naprawdę przytłaczająca większość ptaków będą potrafiły szybować. Najmniejsze z gatunków będą w takowy sposób latały przed samym lądowaniem, duże natomiast posiadają umiejętność unoszenia się w powietrzu bez poruszania skrzydłami nawet przez dłuższy okres czasu. Wśród ptaków, które latają lotem ślizgowym, czyli inaczej szybującym, będziemy mogli wyróżnić dwie różne specjalizacje techniczne. W jednej z nich skrzydła będą bardzo długie i jednocześnie wąskie, natomiast w przypadku drugiej specjalizacji są one zauważalnie krótsze, przy jednoczesnym zwiększeniu ich szerokości. Długie i cienkie skrzydła stawiały będą większy opór jeśli chodzi o ruch postępowy niż skrzydła krótsze o tej samej powierzchni. Skrzydło długie ma natomiast większą siłę jeśli chodzi o unoszenie. Wskutek różnicy ciśnień, które panują w górnych i dolnych partiach skrzydła na jego końcu powietrze będzie wymykało się ku górnym partiom co powodować może bardzo widoczne utraty sił dźwigających. Jeśli chodzi natomiast o długotrwały lot szybujący to będzie on wymagał od ptaka umiejętnego wykorzystywania prądów powietrznych do pozostawania w atmosferze bez potrzeby wykonywania ruchów skrzydłami. Będzie to możliwe w momencie kiedy występowały będą prądy wstępujące, albo kiedy na niewielkich różnicach wysokości istnieją różne szybkości wiatru. Będzie to więc niejako ograniczało danego ptaka, który swoją trajektorię lotu dostosować będzie musiał do miejsca przebiegania danego prądu atmosferycznego, czy też wiatru.

Lot czynny

Poruszanie się w przestworzach w oparciu o sam lot szybujący, czy też ślizgowy w wielu sytuacjach nie będzie wystarczające, nawet te z najbardziej sprawnych ptaków będą musiały użyć siły swoich mięśni aby oderwać się od ziemi, czy też miejsca w którym się znajdują i wytworzyć odpowiedni napęd. lot czynny jest już z całą pewnością o wiele bardziej złożonym zjawiskiem niż ślizgowy i posiadała będzie naprawdę różnorodny jeśli chodzi o jego odmiany i specyfikacje. Lot ten będzie pozwalał nielicznym ptakom na zawiśnięcie w miejscu w powietrzu, a nawet na podnoszenie się ku górze pionowo. Jest to specyficzna odmiana lotu czynnego, a mianowicie lot furkoczący, w czasie którego ciało ptaka znajduje się w pionie, a ogon skierowany jest ku dołowi.

Energia lotu

Ptaki podczas swojego lotu mają możliwość wyzwolenia naprawdę dużej ilości energii. Przykładem mogą być między innymi loty ptaków lądowych nad obszarami morskimi i tak dalej. Mewy mogą unosić się w tunelu aerodynamicznym, w miejscu przy szybkości powietrza, która wynosi około kilkudziesięciu kilometrów na godzinę i czynią to bez przerwy przez nawet połowę doby. W godzinie lotu zużywały będą około połowy punktu procentowego masy swego ciała i spalają tylko i wyłącznie sam tłuszcz. Ponieważ ptaki potrafią gromadzić zapas tłuszczu i tworzy on połowę ich masy zrozumiałe jest że dokonywanie dalekich przelotów nie jest dla nich żadnym problemem. Lot jest jednym z najbardziej ekonomicznych sposobów przemieszczania się wśród wszystkich kręgowców. Gołąb na przykład zużywa tylko i wyłącznie cztery dżule energii na gram działa i kilometr odległości, zaś zwierzęta rozmiarów podobnych zużywały będą ich około dwadzieścia razy więcej. Lot będzie wymagał jednak od ptaków bardzo intensywnej przemiany materii.

Utrata zdolności

Wiele gatunków ptaków, które obecnie żyją na naszej planecie utraciły zdolność do przemieszczania się w przestworzach. Umiejętność ta zanikać będzie przede wszystkim w momencie kiedy okazuje się zbyteczna, zauważyć można to więc przede wszystkim u dużych ptaków stepowych, dla których ucieczka piechotą jest wystarczająca, a oprócz tego także wśród szerokiej gamy ptaków wyspiarskich, które nie mają możliwości zetknięcia z drapieżnikami. Także niektóre z ptaków wodnych będą wykazywały tą właśnie cechę.