Budowa gadów

Gady zaliczane są do grupy owodniowców o zmiennej temperaturze ciała. Współcześnie spotykane gady to pozostałość po znacznie obszerniejszej grupie zwierząt, której rozkwit przypadał na czas mezozoiku, wtedy były one zwierzętami dominującymi. Obecnie wyróżniamy jednak tylko cztery rzędy gadów, a pozostałe z ich linii ewolucyjnych wymarły, duża część już w zamierzchłych czasach. Niektóre z kopalnych gadów naczelnych zaliczały się prawdopodobnie do zwierząt stałocieplnych, były więc lepiej przystosowanymi do trudnych warunków, podobnie jak ssaki. Według klasyfikacji tradycyjnej gady zaliczać będziemy do osobnej gromady, w której znajdują się wszystkie z owodniowców, za wyjątkiem ptaków i ssaków. Definicja tejże gromady będzie jednak nieścisłą, gdyż przodkowie ssaków i jednocześnie gadów będą zaliczane właśnie do gromady gadów, jest ona więc parafiletyczną. Obecnie do najpopularniejszych przedstawicieli tejże grupy zaliczymy wszelkiego rodzaju czołgające się zwierzęta czyli jaszczurki, węże, krokodyle i wiele, wiele innych tym właśnie podobnych.

Skóra

Jednym z bardziej charakterystycznych elementów cech budowy gadów będzie ich skóra, która jest suchą, szorstką, jednak zarazem delikatną. Będzie ona wytwarzała specyficzne rogowe tarcze, czy też łuski. Jest ona nieprzepuszczalną dla gazów, nie ma więc możliwości oddychania przez skórę. Miejsca styku łusek oraz tarczek są słabo zrogowaciałymi, dzięki czemu gady mają możliwość zachowania dużej ruchliwość. W przypadku krokodyli naskórek będzie się zużywał, jednak odrastał w miarę łuszczenia, a w przypadku węży i jaszczurek jest całkowicie zrzucanym, płatami, czy też w całości.

Kręgosłup

Kręgosłup gadów podobnie jak wszystkich innych kręgowców będzie składał się w większości przypadków z pięciu kolejnych odcinków. Pierwszy z nich, odcinek szyjny zawiera kręgi bez powierzchni stawowych dla żeber, czy też zestawiające się z krótkimi żebrami, nie będą one jednak sięgały mostka. Pierwszy kręg nazywany jest tak jak w innych przypadkach mianem atlasu. Nie posiada on jednak trzony i składa się tylko z pierścienia kostnego. Drugi z kręgów, czyli obrotowy posiada specjalne ząbki umożliwiające jego połączenie z kręgiem pierwszym. Kolejny z odcinków zwany jest mostkowym, czy też piersiowym i znajdują się tutaj kręgi, które opatrzone są powierzchniami stawowymi dla samych żeber. Odcinek o numerku trzecim czyli lędźwiowym obejmuje te kręgi, które nie posiadają powierzchni stawowych przeznaczonych dla żeber. Dwa ostatnie odcinki to krzyżowy, który zawiera dwa kręgi oraz ogonowy, gdzie u niektórych gadów będzie to kilka początkowych kręgów połączonych bezpośrednio z krótkimi żebrami. Kręgosłup jaszczurek na przykład dzieli się tylko na trzy odcinki, szyjny, tułowiowy, krzyżowy oraz ogonowy, gdzie ten ostatni posiada największą liczbę kręgów, bo około kilkudziesięciu. U jaszczurek nie posiadający nóg i jednocześnie węży występują tylko dwa odcinki, tułowiowy i ogonowy. Żółwie także będą posiadały charakterystyczną dla siebie budowę kręgosłupa, gdzie trzy kolejne odcinki zrośnięte są płytkami kostnymi puklerza. Żebra natomiast zrośnięte są z pancerzem więc zwierzęta te nie posiadają ruchomej klatki piersiowej. Kręgi gadów w większości przypadków są przodowklęsłymi.

Uzębienie

Nie wszystkie z gadów posiadają rozwinięte zęby. Między innymi żółwie, które nie mają ich wcale, przytłaczająca większość gadów będzie jednak posiadała je bardzo dobrze rozwinięte. Zęby będą podlegały w tym przypadku stałej wymianie, gdzie w zależności od rodzaju osadzenia będą dawały różne możliwości. Rodzajów osadzenia wyróżnimy trzy, pierwszy z nich ma miejsce wtedy kiedy zęby osadzone są swoją podstawą na kościach szczękowych, czy też żuchwowych, ma to miejsce między innymi w przypadku niektórych jaszczurek. Zęby będą mogły występować na różnych elementach jamy ustnej, bezpośrednio na kości szczękowej, żuchwie, lemieszu, kościach podniebienia, u form prymitywnych na kościach skrzydlastych i wielu, wielu innych tym właśnie podobnych. W zależności bezpośrednio od samego gatunku mogą być one takimi samymi albo zróżnicowanymi.

Układ krwionośny

Układ krwionośny sam w sobie składał będzie się z serca oraz dodatkowo naczyń krwionośnych. Serce zbudowane jest z dwóch oddzielnych przedsionków, ale tylko jednej komory, która dzieli się na dwie części. Bezpośrednio w momencie skurczu przegroda przylega do górnych części serca, następuje wtedy bardzo dobre oddzielenie krwi żylnej bezpośrednio od tej tętniczej. Jedynie w przypadku krokodyli przegroda ta jest pełną, serce składa się bowiem z dwóch przedsionków i dwóch komór. Zatoka żylna gadów natomiast jest bardzo słabo rozwiniętą. Z komory wychodzi pień tętniczy, który rozdziela się na trzy kolejne tętnice, płucną, aortę lewą oraz prawą. Aorta umieszczona z prawej strony wychodzi lewą komorą i odchodzi do tętnic szyjnych i podobojczykowych, które występować będą u większości przedstawicieli gadziej rodziny. Będzie to powodować unaczynienie głowy i kończyn przednich. Aorta lewa natomiast wychodzi prawą komorą. Obie z aort łączą się natomiast na grzbiecie i odchodzić będą od niej tętnie do wewnętrznych narządów, między innymi mięśni, kończyn tylnych i samego ogona. Do prawego przedsionka ujście mają dwie z żył głównych i żyła tylna. Do lewego przedsionka natomiast obie żyły płucne. Układ krwionośny będzie współpracował ściśle z układem chłonnym, jest przede wszystkim bardzo dobrze rozwiniętym i składa się z chłonnych pni, zatok oraz serc limfatycznych. W przypadku niektórych elementów układ ten zbliżony będzie do innych zwierząt, czy też nawet człowieka, co sugerują niektórzy z naukowców.

Układ rozrodczy

W przypadku przedstawicielek płci żeńskiej w gromadzie gadów układ rozrodczy składa się z parzystych jajników i jajowodów. W przypadku męskich natomiast zbudowany jest z jąder, które na przykład u jaszczurek przybierają kształt owalny, a u węży kształt wydłużonych wałeczków. Wychodzić będą z nich kanaliki, które formują najądrza, z których natomiast wychodzą już bezpośrednio nasieniowody, które łączyć będą się z kloaką, czyli podobnie jak ma to miejsce u sami gadów. W przypadku wszystkich samców będzie występował narząd odpowiedzialny za kopulację.